We zijn er klaar voor. Marianne trekt de wandelschoenen weer aan en ik ga op m’n slippers. Marianne is gisteren een aantal keer gestoken door een steekvlieg en heeft een antihistamine tabletje ingenomen. Ze is er behoorlijk suf van en komt moeilijk op gang. Ze wil desondanks het kasteel bezoeken. Om 09:00 uur gaan we de steile trappen op naar het kasteel. Voor de tweede keer, maar weer staan we voor een gesloten deur. Terwijl we eergisteren van de kasteelvrouwe te horen hadden gekregen, dat we in de ochtend vanaf 8:00 uur welkom zijn. Nu staat er op een nieuw-opgeplakt, maar onduidelijk plakbandje, dat het kasteel om 10:00 uur opengaat.

Een beetje teleurgesteld lopen we weer de trappen af naar zeeniveau. Aan de kade ploffen we gelijk neer op een terrasje voor een bakje koffie en lekker even onderuit te zitten. Wat doen we? Gaan we nogmaals naar boven of naar de supermarkt? Voorlopig zitten we lekker met onze telefoon het internet te plunderen van het koffietentje. Marianne wil toch het kasteel bekijken en sjokt voor de derde maal de bergop. We komen nu rond 10:30 uur aan en de deur is nog steeds gesloten. Een groot hangslot. We hebben nu drie keer een poging gewaagd en nu is het klaar met het kasteel en de Griekse openingstijden.

We lopen door naar de supermarkt voor wat boodschappen. Het is moeilijk om uit dit gezellige plaatsje te vertrekken, maar we maken de Just toch vaarklaar. We worden uitgezwaaid door de piepkleine, maar internationale gemeenschap op de steiger. We verplaatsen de Just maar iets meer dan een mijl, om achter het schiereilandje ons anker te laten zakken. Op ons ankerplekje gaan we lekker onderuit, want onze voetjes hebben wel wat rust verdient. Marianne doet een flinke dut en we gaan zwemmen. We maken kippenbouten in champignonroomsaus met witte wijn. Helaas zijn de accu’s niet genoeg door de motor opgeladen van dit kleine stukje varen, dus koken we op onze gastank.

De baai is geheel omringd door natuur en er loopt een weg met wat lokaal verkeer rondom. Aan de westkant ligt het schiereilandje. Van de berg aan de oostkant horen we weer belletjes. We zoeken met de verrekijker en zien een grote kudde geiten, die tegen de schuine wand oploopt. Er is weinig wind en het ankerplekje is rustig. Slechts een stuk of vijf boten met heel veel ruimte.

Morgen zoeken we een ander ankerplekje voordat we langzaam terug gaan naar Preveza.

Vertrektijd 11:50 uur
Aankomst 12:20 uur
Tripafstand 1,3 mijl
Weer: zonnig 30 graden
Windkracht: 1