We hebben eerst de Just verplaatst naar de andere haven van La Coruña, zodat we in de nieuwe haven weer gratis een ligplaats hebben. Marianne had het rugzakje gevuld en het ontbijten doen we op weg naar Santiago de Compostella. Dan geen uitgebreid ontbijtje, maar een bedevaartsontbijtje, dat wil zeggen water en brood. Het was even zoeken welke bus, volgens de plaatselijke VVV lijn 11, informatie via internet lijn 5, maar we gingen met lijn 4. Bij het kopen van de treintickets was er een probleem. Ze wilde onze paspoorten, dat is een Corona maatregel vertelde ze. Maar de paspoorten waren op de Just, wat nu? Een beetje beteuterd kijken hielp en ze vroeg uiteindelijk om een mobielnummer. Omdat alle treinen gereserveerde plaatsen hebben, moesten we ook onze terugreistijd bepalen. We vonden ruim vier uur rondwandelen bij die kerk lang zat. De trein vertrok pas over een uurtje, dus we konden even een terrasje nemen. De koffie is hier lekker en kost €1,10. De treinreis duurde maar een half uurtje door een mooi landschap. Wel valt ons op dat veel bomen aangeplant zijn in nogal rechte rijen. Dat doet niks af aan het landschap, want het is bergachtig en groen zat.  In Santiago zijn we gewoon de meute achterna gelopen door gezellig aandoende straatjes. Vlakbij de kerk was er veel politie op de been en er waren veel straatjes en pleinen afgezet. Het leek een politieke bijeenkomst van Galicië. Dat was een domper. Zijn we hier en kan je niks bezoeken. We liepen een heel groot rondje om de kerk. Ineens zagen we allemaal mensen langs de kant van de weg zitten. We dachten eerst een processie of zo iets. We vroegen het even in ons beste Spaans aan een van de politieagenten, die op een rij opgesteld stonden. Het bleek dat de Spaanse Koning langs zou komen. Wij hadden al genoeg gelopen en zijn er maar bij gaan zitten. Even later kwamen de Koning en Koningin zwaaiend langs. Alle blokkades werden opgeheven. Blij toe, want we hebben alles vervolgens goed kunnen bekijken. Er waren nu ook vele pelgrims, die op het plein de eindstreep haalden en er was zelfs een stel, waarvan de man op z’n knieën ging om z’n vriendin te huwelijk te vragen. Onder luid gejuich zei ze gelukkig “JA”. Wij denken wel dat het stukken rustiger is nu met Corona. Ik heb weleens beelden gezien dat het plein afgeladen is. De grote kathedraal werd gerenoveerd en stond in de steigers, zowel buiten als binnen. We kregen toch wel een goed beeld van het geheel. We zagen ook een kleine tombe waar Jacob in is gestopt zonder hoofd, want die zijn ze ergens verloren. Na al die heiligdom zijn we naar een Tapasbar gegaan voor een late lunch. We moesten even wachten en toen kwam het één na het andere goed uitziend gerecht voorbij. Het water liep al uit onze monden. Toen we eenmaal een tafeltje hadden, hebben we iets te veel van al dat lekkers besteld en als afsluiter heerlijke nagerechtjes. We hebben de tijd prima ingeschat en waren na vier uur weer bij de trein voor de terugrit. Marianne en Daniel bleven in de bus richting haven en ik wilde nog even wat boodschappen halen. Dat was een tegenvaller. Alle supermarkten en winkels dicht. Het is 25 juli, de dag van Santiago Apóstol, het zal wel, maar wij hebben geen eten. Voor de komende twee dagen als we in een Ria ankeren alleen 3 stokbroodjes, dus dat worden bootmaaltijden uit de voorraad in de bank.

Vertrektijd 8:10
Aankomst 8:25
Tripafstand: 1 zeemijl
Weer: zonnig 31 graden
Windkracht: 3