Er is vanmorgen een kleine twijfel, blijven we hier op dit mooie plekje of gaan we verder? Marianne hakt de knoop door. We vertrekken voor een heel klein stukje varen. Binnen het uur komen we aan in een prachtige Cala. We denken zelfs een van de mooiste van onze hele reis, tot nu toe dan.
Het is even zoeken naar een geschikt ankerplekje. Volgens Navily moet je aan de westkant ankeren, omdat daar de mooiste zandgrond is, qua houden van je anker. Op de ankerplekjes zijn er een soort grind/kiezels en dat schijnt minder houvast te hebben. Tussen 2 Duitse zeilboten in vinden we toch een mooi plekje. We liggen dichtbij het strandje en met het mooiste uitzicht op een langgerekte kloof tussen hoge rotsen. En er is hier nog een groot voordeel: we zien geen kwallen.
Voor de zekerheid ga ik gelijk het water in om het anker te controleren, die ligt mooi ingegraven. Ik ben ook maar gelijk aan de klus gegaan en met een lange borstel en een daarop bevestigd plamuurmes heb ik het restant van de kokkels van de romp gestoken en geborsteld. De visjes zijn er blij mee.
Het duurt niet lang of we zwemmen samen naar het strandje. Marianne gaat een heel eind de kloof in wandelen. Ze loopt tussen de hoge bergwanden via een droge rivierbedding die bestaat uit rondgeslepen kiezels. Inmiddels houd ik de Just in de gaten, want er komen nog wat boten aan, die ook een ankerplekje zoeken. Na de zwempartij hebben we onze lunch bereid op de elektrische kookplaten. Dit doen we als de zon hoog staat, zodat de zonnepanelen in de rest van de middag de accu’s weer kunnen opladen.
Aan de westzijde hebben we een in de rotsen uitgehouwen wandelpad. Misschien dat we morgenochtend voordat de ferrybootjes komen daar een kijkje gaan nemen, als we hier nog een dagje blijven.
De laatste foto is van een soort schelpdiertje, denken wij. Maar als iemand weet wat het echt is, zien we het graag in de reacties.
Vertrektijd: 9:15 uur
Aankomst: 10:00 uur
Tripafstand: 2,6 zeemijl
Weer: zonnig 30 graden
Windkracht: 1
