Het zit er bijna op. We hebben een mooie rustige nacht gehad op ons ankerplekje. Nou ja, helemaal rustig was het ook niet, want we hebben het vermoeden dat af en toe een schildpad met een tikje van z’n schild de romp van de Just raakt. Anders kunnen we het gerommel onder het schip niet verklaren.

Al vroeg vertrekken we en laveren we tussen een tiental kleine roei-/motorbootjes met vissers door richting Preveza. Bij de visfarms zien we een dolfijn tweemaal helemaal uit het water springen. Helaas zijn we te laat voor een foto.

Marianne is tijdens het varen al druk bezig met de tassen inpakken. Ze zegt als we morgen bij Aktio op de kant staan, wil ze zo weinig mogelijk aan boord zijn. Bij de stadskade van Preveza is het druk, bijna alle ligplaatsen zijn bezet. Als we langzaam varend dichterbij komen vertrekken er juist drie zeilboten, dat komt mooi uit en we liggen precies voor ons favoriete restaurantje.

Na het aanleggen hebben we gelijk een volle waszak weggebracht bij de wasserette, die we schoon en opgevouwen om 17:00 uur weer kunnen ophalen. Vorige week hebben we hier heerlijke baklava bij een bakkerij gehaald en dat vinden we wel weer lekker als lunch.

Als ik ontspannen een boekje zit te lezen, roept ineens de buurvrouw of ik haar man wil helpen. Hij is op de naast hun gelegen boot. Er is een oude man onwel geworden en ligt in de kajuitingang half op de trap. Met veel inspanning hebben we hem op de kajuitbank in de kuip kunnen zetten. We proberen een gesprek met de Noorse man, maar het enige waar hij zich zorgen om maakt, is dat zijn telefoon niet kapot is. Voor de rest komt er geen zinnig woord uit. Hij heeft grote blauwe plekken op zijn hals en zijn arm is opgezet en ook blauw. Van onze Italiaanse buurman aan de andere kant horen we, dat hij ook al in de morgen languit in z’n boot lag en geholpen moest worden. Ik vind het geen veilige situatie en samen met Marianne besluiten we een dokter te laten bellen bij een restaurantje hier recht tegenover. Binnen vijf minuten komt er een ambulance, die hem mee neemt. Het is nog even een hachelijke toestand als hij over de loopplank moet en door zijn benen zakt. Met drie man sjorren we hem eroverheen en komt hij op een of andere manier op de brancard terecht. Hoe het gaat aflopen, zullen we nooit horen, want morgenochtend vertrekken we al.

Tegen 17:00 uur gaan we winkelen. Tenminste dat was de bedoeling. Na al die tijd denken we nog dat de winkels al opengaan. Aan die Griekse openingstijden zijn we nog steeds niet gewend. We lopen door een uitgestorven straatje. Alle winkels zijn dicht en gaan pas om 18:00 uur open. Dan maar een uurtje later winkelen.

Winkelen maakt je ook hongerig en rond 19:00 uur ploffen we neer bij ons restaurantje, Marianne twijfelt tussen een dorade en de lamskoteletjes, maar kiest toch voor het visje. ik neem de lam. We krijgen een ouzo van het huis.

We gaan het laatste nachtje doorbrengen op het water en varen morgen de laatste mijl naar de overkant, de Just heeft z’n best gedaan en gaat in de winterslaap.

Vertrektijd 8:35 uur
Aankomst 10:15 uur
Tripafstand 8,8 mijl
Weer: zonnig 29 graden
Windkracht: 1