Vanmorgen werd de vertrektijd bepaald door de openingstijd van de supermarkt voor verse broodjes, die in deze haven niet aan boord worden bezorgd. Gisteren tijdens het boodschappen doen had Marianne gevraagd ‘hoe laat zijn jullie morgen open?’ Acht uur, dus ik stond daar keurig te wachten, maar geen enkele beweging. Na 10 minuten wachten had ik het wel gezien. Ik ben doorgelopen naar het koffietentje van gisteren, maar ik kwam nog een kleine supermarktje tegen die volop broodjes hadden en Nata’s.
Dus iets later dan de bedoeling gooiden we de landvasten los. De tocht was zoals laatste tijd windstil, motor aan, windje steekt op, grootzeil bij, fokje bij, windstil, fokje in en grootzeil in. Het houd je wel bezig op zo’n tochtje. Tweemaal kwamen heel even dolfijnen rond de Just spelen, maar het ging wat te langzaam voor ze en ze gingen hun eigen weg.
Rond 18:00 uur ronden we de Cabo de São Vicente. We zijn het hoekje om van Europa. Vanaf nu gaan we hoofdzakelijk oostwaarts varen. “Greece here we come”, maar dat duurt nog wel twee jaar. We hadden als doel een ankerplekje in de baai Enseada de Sagres op het oog. Maar toen we daar nog geen half uurtje achter ons anker lagen, was de Just een rollercoaster, deining van alle kanten. Toen ik aan Marianne voorstelde om een stukje terug te varen, stond ze al achter het stuur en startte de motor. Binnen een half uurtje lagen we iets beter beschut in Enseada de Belixe met een mooie zonsondergang.
Morgen gaan we naar onze eerste haven in de Algarve, Lagos, lekker sardientjes eten.
Vertrektijd 8:35 – 19:45
Aankomst 19:15 – 20:13
Tripafstand 62,1 – 1,8 zeemijl
Weer: zonnig 28 graden
Windkracht: 2
