Nog steeds geen havenmeester te zien. We hebben een toegangspasje van onze Franse buren geleend voor toegang tot het douchegebouw en om van de steiger af te komen. We waren vroeg wakker, maar alles liep vertraging op doordat we alle havenformaliteiten nog moesten doen en dat niet lukte. Toen we precies om 9:00 uur bij het havenkantoor waren, was er nog steeds geen teken van leven. Dan maar bellen naar het nummer op het briefje op de deur, ja, ik kom er aan. Uiteindelijk kwart over negen waren we ingecheckt en hadden een pasje.
Toen we terugliepen naar het toegangshek kwam ook Monique, een nichtje van Marianne met echtgenoot Hennie al aanrijden. Ik ging nog wat Pastéis de Nata halen voor bij de koffie. Monique en Hennie stelden voor om de natuur in te gaan en de cultuur een beetje te laten liggen. Dat vonden wij een goed plan, want kerken en kasteelmuren hadden we al genoeg gezien.
Na de koffie stapten we op en gingen we de bergen in. Ons eerste stoppunt was op een berg met allemaal oude Portugese molens, waar ook een uitkijktoren was, waar je een heel mooi uitzicht had. We hadden de drone meegenomen en Daniel heeft wat mooie beelden gemaakt. We gingen door naar een nog hogere berg met alweer een heel mooi uitzicht op een diep dal en nog hogere bergen, Monique en Hennie gaven uitleg, waar we ons nu bevonden ten opzichte van hun huis en welke bergkammen we nog gingen beklimmen/rijden. We gingen door naar een stuwmeer met een grote dam. Het zag er nu rustig uit met een klein stroompje, maar Hennie vertelde dat ze weleens waren geweest, dat het stuwmeer heel hoog stond en er drie krachtige sluizen openstonden, die de nodige energie opleverden.
Inmiddels liep het tegen lunchtijd en reden we naar de Casa van Monique en Hennie, wat gelegen was in een dal met een grandioos uitzicht op een rivier en bergen. Na de lunch kregen we een rondleiding over een deel van het perceel. Jammer genoeg heeft een paar jaar geleden in Portugal een gevaarlijke, grote bosbrand gewoed en ook bij hun zijn er veel grote bomen verbrand. Gelukkig bleven mensen en dieren bij hun ongedeerd, maar dat had anders af kunnen lopen. Het zwembad zag er aanlokkelijk uit, maar Hennie die een strak schema aanhield loodste ons de auto in.
In Portugal plaatsen ze op hoge bergen met een groots uitzicht schommels. Toen we onderweg waren, kwamen we een nieuw geplaatste schommel tegen, die we natuurlijk even moesten proberen. We gingen nu echt de bergen in en heel erg steil op een grint/gravelweg, maar met de 4×4 jeep was dat geen probleem. Al had Marianne wel het idee dat ze in een achtbaan zat. Ook tijdens die rit met een steile klim, hebben we gefilmd met de drone, wat een leuk beeld gaf. Na hoge bergen heb je diepe dalen en we zakten af naar een canyon waar Monique en Hennie het nog nooit zo druk hadden gezien. Bijna iedereen nam er een duik, wij hebben ons zitten vergapen aan dit stukje natuurschoon. We gingen door naar de hoogste berg voor vandaag, bijna 1200 meter. Wij zaten bijna in de laaghangende wolken en ook daar was een schitterend uitzicht. Iets lager was er nog een schommel met daarvoor een diep dal. Na dit fotomomentje zijn we via hele landelijke weggetjes, kleine dorpjes en door smalle straatjes naar Coimbra gereden. De oude hoofdstad van Portugal. Dat was stukken groter dan we hadden verwacht, er is nog wel een klein oud centrum met een universiteit en basiliek, maar wat wij nu zagen was een moderne stad. We hebben daar als afsluiter van deze mooie dag heerlijk onbeperkt Sushi gegeten. Door een donker Portugal hebben Monique en Hennie ons teruggebracht naar de Just, waar we een laatste drankje namen voordat we afscheid namen.
Wij hebben een onvergetelijke dag gehad met totaal verzorging van Monique en Hennie. Bedankt!
Weer: zonnig 28 graden
Windkracht: 2
