Na een hobbelende nacht zijn we vroeg vertrokken van deze mooie ankerbaai. We hadden nog graag een dagje gebleven, maar de voorspellingen zijn niet in ons voordeel. De wind gaat toenemen en de swell, die de baai in komt rollen gaat van de 0,4 meter naar 1 meter. Daarom zetten we koers naar een haventje. Achter de bergen komt de zon mooi op en op een lichte deining zijn we snel in Motril. De kust is hier minder dicht bebouwd dan rond Malaga. De bergen zien we al vanaf Gibraltar en hier zie je overal witte huizen tegen de bergen gebouwd met witte dorpjes ertussen. Langs de stranden de hotels. Even voor de haven gaan we door een grote groep dolfijnen, jammer genoeg iets te ver van de Just en ze hebben geen zin om ons van dichtbij te bekijken.
Na dit eerste ontvangstcomité wacht een tweede ontvangstcomité. Met drie man sterk staan de marineros ons op te wachten op de steiger om onze lijnen aan te pakken. Wat een service. We hadden al gezien, dat we vanaf Motril naar Granada met de bus kunnen. Daar kunnen we dan Alhambra bezoeken. Marianne krijgt op het havenkantoor daar uitgebreid info over.
De haven is niet heel groot, maar er liggen veel boten in hoge stellages. Daar komt ook de naam van de haven vandaan, “Marina Park”, maar de service is optimaal. Wij hebben aan boord een afweging gemaakt “hoe gaan we Alhambra bezoeken”. Een georganiseerd bezoek vanuit Almerimar of hier de bus nemen en alles zelf ontdekken. We kozen voor het laatste. Bij het havenkantoor krijgen we een heel schema met de tijden van de bus en wat we ook in Granada allemaal nog kunnen bezoeken. Een uurtje later krijgen we een mapje met alle toegangsbewijzen en ze regelen ook nog een taxi.
We gaan door naar een supermarkt. We waren daar al rond 14:00 uur langsgelopen, maar toen was die gesloten, we dachten dat er siësta was. Maar dat strookte niet met het bordje, waarop de openingstijden stonden, dagelijks van 9:00 tot 21:00 uur. Maar ook de tweede keer is die gesloten. Marianne ging terug naar de Just en ik ging naar de SuperSol twee kilometer verderop. Maar waar ik ook kijk, geen SuperSol te bekennen. Op ruim drie kilometer verder is een Mercadonia en volgens internet is die open. Na een saaie wandeling deels langs een autoweg kom ik bij een heel groot winkelcentrum, maar ook daar is alles gesloten. Op internet maar even kijken wat zo belangrijk is, dat die Spanjaarden alle winkels sluiten. Ze vieren San Juan. Een soort midzomernacht in de nacht van 23 op 24 juni. Op de avond/nacht zijn er grote feesten op pleinen en straten, waar dan gezamenlijk aan lange tafels gegeten wordt en in de nacht wordt er vuurwerk afgestoken.
We denken dat het met Covid op bescheiden wijze gevierd is. Al met al, ik kan de drie kilometer naar de Just teruglopen met een lege rugzak. Marianne heeft de voorraadbank open getrokken en een macaronimaaltje bereid. In de tussentijd hebben we ook buren gekregen. De “Flegma” die we even gesproken hadden in Benalmadena. Ze hebben ook bij de havenmeester dezelfde tour geregeld als wij morgen gaan doen en we delen zelfs de taxi. We maken het niet te laat vanavond, want morgen wordt een lange dag met veel bezichtigingen.
Vertrektijd 7:25
Aankomst 10:05
Tripafstand: 13,6 zeemijl
Weer: zonnig 28 graden
Windkracht: 2