Even na 9:00 uur staan we al bij de drukke halte van bus 203. We zijn samen met Wim, Ria, Arno en Trudy. Het is zo druk, dat gelukkig Arno en Trudy nog net mee mogen met de bus en een heleboel anderen teleurgesteld worden en een uurtje moeten wachten op de volgende bus.
De rit naar Valldemossa is een spektakel, smalle wegen, haarspeldbochten en diepe dalen, waar de chauffeur als een coureur doorheen scheurt, zonder acht te slaan op tegenliggers, scooters en wielrenners. In Valldemossa worden we getrakteerd door de jarige Arno met een bakkie koffie.
Na een gezellig praatje nemen Arno en Trudy afscheid. Zij gaan door de bergen terug wandelen naar Puerto de Soller, wij gaan een Chopin kloosterhutje bezoeken. Een drietal kamertjes met wat schilderijen en een piano en een mooie tuin. Dat is ook de enige kamer, die we in mogen, want voor de andere kamers hebben we niet het juiste ticket. Het is een beetje raar aangegeven en om zo veel drukte voor die paar kamers waar Chopin drie maanden in de winter van 1838 heeft doorgebracht, vinden we achteraf gezien een beetje onzin. Maar de omgeving en de leuke straatjes maken een hoop goed. We drinken nog even wat op een terrasje voordat we de bus terug nemen naar Soller.
Het is weer druk bij de halte, maar de bus stopt precies met de deuren waar we staan, dus we kunnen een mooi plekje in de bus uitzoeken. De chauffeur is nog roekelozer en rijdt met een rotvaart de bergen op en af. De bergen zijn zo hoog, dat we af en toe boven de laag hangende bewolking rijden. Even later arriveren we in Soller en zijn we blij dat we mogen uitstappen. We hadden gisteren aan Wim en Ria verteld, dat we vanuit Soller zo’n mooie wandeling over de berg hadden gemaakt en dat willen zij ook wel meemaken. Maar eerst gaan we een hapje eten bij hetzelfde restaurantje waar we gisteren ook hadden gegeten. Gelukkig is er weer een ander menu del dia en het smaakt ook deze keer heerlijk.
Met volle buikjes gaan we naar het begin van de wandelroute en weer genieten we van deze mooie tocht. Op de laatste y-splitsing, die we gisteren rechtsaf namen, gaan we nu linksaf omdat we denken zo ook bij de haven te komen. Maar dat is een slechte keus, de weg is stijl met hele gladde rotsblokken. We zijn dan ook, toen we geen mogelijk zagen om een afslag naar beneden te nemen, omgedraaid. Het was een lange dag en zijn blij dat we op de Just lekker met onze voetjes omhoog kunnen zitten. Morgen gaan we de wandeling van 100 meter aan naar het strand, lekker relaxen op onze laatste volle dag in Puerto de Soller.
Weer: Zonnig 32 graden
Windkracht: 2
