Dat is even wennen, vannacht regendruppels op het kajuitdak en dat ging de gehele ochtend door. Tussen de druppels door ben ik met de paraplu een broodje gaan halen en daar heb ik iets stoms gedaan. Maar daar kwam ik pas achter toen ik voorstelde om boodschappen te gaan doen, omdat je in deze haven het boodschappenkarretje tot aan de boot mocht meenemen. Dan worden ze bij het havenkantoor verzameld. Dat is met allemaal zware pakken water wel zo makkelijk. Ik wilde mijn portemonnee pakken, maar die lag niet op z’n normale plekje, waar dan? Overal gezocht en niks te vinden. Bij navraag op het havenkantoor hadden ze ook niks gevonden. Dan maar naar de bakker en ja hoor, daar had ik hem op de toonbank achtergelaten. Met duizendmaal muchas gracias gingen we opgelucht naar de supermarkt. Er brak daarna een zonnetje door, niet alleen door de wolken, maar ook bij mij. We hebben de lijntjes losgegooid en zijn slalommend langs de dolfijnen naar Portonovo gevaren. Marianne probeerde voor de siësta van de havenmeester nog een ligplaats te regelen, maar we kregen een “onduidelijke” in rap Spaans gesproken afwijzing. Toch gingen we eigenwijs de haven in, het had mogelijk geweest dat hij bedoelde dat je niet kon reserveren. Maar ook bij mondelinge navraag bleek de haven propvol. Wat dan? De weersvoorspellingen zijn heel goed de komende dagen, dus varen we naar het eiland Ons. Dat is een Nationaal Park en voor dat eiland hebben we een ankervergunning nodig. Het voorwerk hadden we al in Nederland gedaan, het is nu nog een afwachten of er nog een vergunning vrij is. We hadden geluk, met wat tussenpozen hebben we voor 3 dagen een ankervergunnig voor Isla da Ons. Voor een ander populair eiland, Cies, waren alle vergunningen voor de komende dagen uitgegeven, dus die slaan we over. Zo zeilden we richting Ons. Daniel houdt vol dat een zeilboot moet zeilen en weigert het ijzeren zeil aan te zetten. We laveren dan ook richting Ons. Al met al hebben we bijna vijf uur gedaan over een trip van 18 mijl. Maar met Daniel kunnen we het wel eens zijn dat de zeilcondities optimaal waren. We hadden een prettige snelheid op de fok, heerlijke temperatuur en we kwamen op windenergie waar we wezen wilden. De maaltijd met vis hebben we weer bereid op zonne-energie. Wel op Hollandse tijd, zodat de zonnepanelen nog wat kunnen opladen voor de nacht. We liggen vlak bij een strand samen met nog drie andere zeilboten, waarvan we er eentje de Flux Capacitor al eerder tegengekomen waren. We hebben nog steeds het gevoel veel tijd te hebben en rustig aan te kunnen doen. We kunnen hier nog een extra nachtje blijven of naar de volgende Ria gaan. Als we geen gekke dingen doen zoals portemonnees bij de bakker neerleggen, dan hoef je je hier niet druk te maken over dingen zoals leuke plekjes of veel havengeld. Met dit weer is alles mogelijk. Misschien morgenochtend een duik in de oceaan?

Vertrektijd 12:40
Aankomst 16:55
Tripafstand: 18,1 zeemijl
Weer: regen/zonnig 29 graden
Windkracht: 2