Vandaag heeft Marianne weer één van haar inmiddels beruchte wandelroutes op het programma staan. Nadat we eerst de bootvoorraad hadden aangevuld, gingen we op pad. Nou ja Marianne ging deels op de fiets. We kwamen al snel bij een kleine uitvoering van Stone Henge. Die keien hebben ze daar heel lang geleden heen gesleept, maar ze hadden geen zin meer om ze rechtop te zetten, dus hebben ze dat maar begin twintigste eeuw alsnog gedaan. We hebben de weg vervolgd naar Pointe De Pen Hir. Het pad ernaartoe lag vol met kleine scherpe keitjes, dus het was opletten waar je liep. Maar de vergezichten en de rotsformaties waren weer adembenemend mooi. Na Pointe De Pen Hir stapte Marianne op de fiets en ging terug naar de Just. Wij gingen nog langs Phare Du Toulinguet, waar we een route langs de kust liepen. Er waren heel veel grote bunkers en aan de vele bomkraters te zien heeft deze kust het zwaar te verduren gehad. Eindelijk kwamen we op het grote brede strand van Camaret-sur-Mer aan. Nog een paar laatste meters door stoffelen en toen konden wij ook onze beentjes rust bieden. Daniel nam gelijk een duik en Marianne kon niet achterblijven. Ik ben niet zo een held en bleef lekker aan boord. We hebben ook naar de planning voor morgen gekeken. Gaan we naar Douarnenez of naar Audierne. De laatste kreeg de voorkeur, omdat we dan gelijk door de Raz De Sein zijn en we maken de helft minder mijlen. Voor de Raz De Sein hebben we extra goed naar de stroming gekeken, omdat je daar wederom ernstig voor wordt gewaarschuwd. De vertrektijd is weer vroeg, maar dit heeft als voordeel, dat we heel de middag in Audierne zijn. Dus vanavond maken we het niet te laat.
Weer: zonnig 26 graden
Windkracht: 3
