Eindelijk is ons vertrouwde Spaanse zonnetje weer terug, maar vannacht heeft het nog flink geregend. We zijn vroeg uitgevaren naar het eiland Cies om het Caraïbische gevoel te krijgen op het mooiste witte zandstrand van de wereld. Dat zeggen wij niet, maar dat zegt The Guardian. Daniel gooide direct na het uitvaren de paravaan in het water en had bijna direct een Geep aan z’n lijn. Die kreeg z’n vrijheid, we vonden hem te klein. Maar het vislijntje lag net weer in het water en er zaten drie makrelen tegelijkertijd aan de haakjes. Ik mocht weer de beul zijn om die lieve visjes te onthoofden. En ja hoor, weer twee Makrelen. Eén was een kleintje en hebben we teruggezet. Ik vond het wel genoeg, maar ik had het nog niet gezegd en weer een makreel. Ook die hebben we gratie verleend, want ik vond dat we ons visquotum al overschreden hadden voor vandaag. Bij elkaar hadden we 7 vissen. Het was vandaag uitgooien van de paravaan en direct weer binnenhalen met vis. Bij aankomst hadden we ruime keus voor een ankerplekje, want we kwamen als eerste bij het eiland aan. Nou ja bijna, want de veerboten vaarden al af en aan om mensen op het eiland te droppen. Marianne en Daniel gingen al snel met de rubberboot naar het strand om dat Wereldse gevoel te krijgen. Ik hield de wacht op de Just. Er stond nog een aardig briesje en dit zou nog wat toenemen, dus wilde ik wel voor de zekerheid aan boord blijven. Daniel kwam mij na een paar uurtjes aflossen en ook ik mocht het mooie strand betreden. Ik maakte een lange wandeling langs de kustlijn. Bij het einde van het strand had je een duintje en liep het strand door met aan weerszijden de oceaan. Heel erg mooi. Nadat we nog een tijdje van het zonnetje hebben genoten zijn we terug geroeid naar de Just. De wind nam steeds meer toe en we lagen aardig te deinen. De bedoeling was om hier te BBQ-en in de kuip, maar met al die onberekenbare golven vonden we dat geen goed idee. We zagen dat bij het andere eiland San Martiño de boten meer beschut lagen, dus wij haalden het anker op en zochten ook deze beschutting op. Inderdaad, een veel beter plekje voor de BBQ. Marianne begon met de voorbereidingen en wij zorgden voor een vuurtje. Tijdens de maaltijd ging het ene na het andere bootje weg en bleven we met vier andere zeilboten over. Daniel ging met de drone vliegen voor een paar mooie foto’s en video’s. De wind is iets afgenomen en we hebben besloten om hier de nacht door te brengen. Maar morgenochtend gaan we wel vroeg weg, want we weten niet of de ankervergunning ook voor de volgende ochtend geldig is. Je krijgt permissie voor een dag, maar wie weet liggen we liggen hier dan illegaal na de nacht. Hoewel we denken dat het geen probleem gaat geven. We zeggen wel dat het Daniel’s wens was, om op zijn verjaardag bij een eiland wakker te worden.
Vertrektijd 10:05
Aankomst 11:45
Tripafstand: 6,9 zeemijl
Weer: zonnig 29 graden
Windkracht: 3
