Op zondag 16 april vertrekken we uit een bewolkt Nederland. Vanuit ons vliegtuigraampje zien we een geheel bewolkt Europa. De reis verloopt vlotjes tot aan het busstation in Ragusa. De bus die ons naar Marina di Ragusa moet brengen gaat niet ieder uur omdat het zondag is. Lang wachten of toch een taxi nemen. Voor € 25,- kunnen we met de taxi zegt een groot bord. Blijkt het toch aardig mafiosi daar, want de taxichauffeur wil met de meter rijden. We weten dat de ritprijs dan €65,- wordt en dan wachten we liever toch nog wat langer op de bus.

Rond 14:30 uur komen we aan in het ook bewolkte Marina de Ragusa. De Just ziet er goed uit. We halen de eerste pizza bij ons bekende tentje en gaan vroeg naar bed. De rotzooi geven we morgen wel een plekje.

De volgende dag bij het bekende tentje op het pleintje koffie gedronken en boodschappen gehaald om de koelbox te vullen. Marianne gaat schilderen en Ruud gaat de eerste klussen doen. Hij vervangt de waterpomp en de uitlaatbocht van de motor. Marianne stippelt een vierdaagse autotocht uit en we boeken een hotel in de buurt van Palermo, een bolide (een Fiat Panda) voor 4 dagen en tickets voor de tempelvallei bij Agrigento.

Als eerste bezoeken we de tempels van zo ongeveer 600 voor onze jaartelling. Via de krijtrotsen van Scala dei Turchi rijden we door Marsala. Dan via de roze zoutvlakten bij Trapani, die meer op een modderpoel lijken, rijden we naar ons hotelletje Caza Vacanze Isolotte in het zeer aardige badplaatsje Isole delle Femmine. We worden opgevangen door “De Mama”, ze bestaan echt, die ons naar onze kamer brengt. We eten in een familie-restaurant lekkere pizza met iets te dure wijn.

De eigenaar van het hotelletje (drie kamers) brengt ons in de ochtend espresso met een watertje en chocolaatjes op het mooie dakterras met zeezicht, dat door hemzelf is gedecoreerd. We rijden al snel Palermo in. Wat een drukte. Overal auto’s die van links en rechts willen inhalen en voordringen. Een zooitje is het. We komen ogen tekort. Op een driebaansweg rijden ze met zijn vieren naast elkaar. De parkeerplaats is weinig vertrouwenwekkend in mafialand, want het ruitje van de auto naast ons is ingekinkeld. Met een dubbel gevoel gaan we op pad. We zijn langs alle bezienswaardigheden gewandeld en hebben als ontbijt een Siciliaanse cannoli met koffie genomen. We hebben geluk, de auto staat er nog en we komen heelhuids de stad uit. Dan naar Corleone. Een prachtige rit, want Corleone ligt in de bergen met diepe dalen en schitterende natuur. Corleone is heel snel bekeken en dan is het nog een mooie 200 kilometer naar de Just. Sicilë staat in bloei, we zien overal bloemen, maar ook wijngaarden, olijfgaarden, sinaasappel- en citroenbomen, mimosa.

De volgende dag bezoeken we drie barokstadjes. Eerst Modica, wat een flinke wandeling is de berg op met een mooi kerkje en mooi uitzicht over het stadje. Veel barokgebouwen langs de hoofdstraat, maar ook in de smalle straatjes ernaast. Door naar Noto, soortgelijk, maar iets groter, meer een stadje en wat minder mooi. Als laatste naar Scicli, waar we ook snel doorheen zijn. Dan naar de één na grootste trekpleister in Ragusa, de Lidl. Ook hier doet onze bolide dienst, want we vullen hier onze hele bootvoorraadbank met alle houdbare waren, die we elk jaar inslaan.

De vierde dag hebben we veel kilometers te rijden, een heel stuk naar het noordwesten. We rijden de Godfatherroute. Eerst Forza d’Argo. De navigatie neemt een toeristische route, die nog een uur langer duurt, wat we met veel plezier volgen. Een groot deel langs de rotsige kustweg en door Taormina. We bezoeken in het oude dorpje Forza d’Argo een kerkje en proberen wat te lunchen. Dat bleek te druk, want de bestelling kwam niet en we moesten weg. Via veel haarspeldbochten gaan we naar Savoca. Bij de bekende Bar Vitelli van de filmloatie nemen we een granita di limone en een tosti. Na wat foto’s lopen we naar het kerkje van het huwelijk van Michael en Appolonia. We rijden terug naar de haven en verbazen ons, dat we, ondanks Italiaans rijgedrag tijdens onze bloedstollende ritten geen ongelukken hebben zien gebeuren.

De volgende dag krijgt Ruud een klusverbod, maar mag wel de Just schoonboenen. De volgende dagen worden klusdagen. De fok hijsen en olie en filters vervangen, troep opruimen. Maar ook lekker koken en ijsjes halen. s-Avonds wandelen we over de boulevard, waar het af en toe filelopen is. We gaan een dag naar de markt in Ragusa, waar je met de bus in een 25 minuten bent. We bezoeken er ook een winkelcentrum en scoren wat kleding en schoenen. Ons doel is echter het sushirestaurant Gohan, wat de moeite waard blijkt. Er volgen nog wat rustige daagjes. We vullen de dieseltank met jerrycans ‘vers aan de pomp in het dorp’. Iedereen is aan het slepen met jerrycans en we vermoeden dat ze tuurlijk liever elders tanken dan de maritieme prijzen in de haven. We koken lekkere visschotel (dorade), soppen de kastjes en deuren van de Just, doen de was en maken de planning om te vertrekken, welke dag is het beste en wat voor weer verwachten we.

Dan halen we boodschappen voor een aantal dagen op anker, vullen de watertanks en we zijn er klaar voor. S-Avonds is er een bandje op het plein en dat willen we nog meemaken. We halen een ijsje en kijken naar de burgemeester, een oude rocker met een gitaar en een gesoigneerde Italiaan achter een orgeltje. Morgen het vertrek.

Als de laatste dingetjes en de administratie op het havenkantoor zijn geregeld, kunnen de trossen los. De marinero begeleidt ons naar de havenpieren vanwege baggerwerkzaamheden. 50 meter uit de haven gaat het alarm van de motor af. Te hoge watertemperatuur. Motor uit, onderzoeken en dobberen. Ruud vult koelvloeistof bij. Het is een raadsel, hij ziet een draaikolkje. We varen voorzichtig terug naar onze ligplaats. We zien alle koelvloeistof uit de uitlaat stromen. Dan roepen we de hulp in van de Marina di Ragusa LiveAboardsgroep op Facebook. Daar komen verschillende oplossingen van en iemand wil samen met ons naar het probleem kijken. Marianne maakt ravioli gevuld met zalm met asperges. Dan komt Herman rond 17:00 en de warmtewisselaar wordt gereinigd en getest. Die is goed. Ik had een gaatje gezien en Herman oordeelt dat die er niet hoort. Een kostbaar probleem, want de hele warmtewisselaar moet vervangen.

We slapen er een nachtje op en bestellen dan in Nederland een andere. Volgens Herman goed zelf te monteren. Dan is het een paar dagen wachten op het pakketje. Ruud wandelt naar de markt en haalt er verse groenten, tuinbonen, courgette, paprika en aardbeien. Zakken van 1 kilo en totaal voor €4,60. In de nacht loeit de wind stevig door de masten. Een voordeel dat we nog in de haven zijn. Het is wat fris en we dragen weer lange broeken en een vestje. We internetten wat deze dagen. Het pakketje was vlot in Rome, maar daarna is het waarschijnlijk per roeiboot gegaan. Een dikke 20 uur later is er mail dat het onderweg naar de haven is en gaat Ruud alvast de motor demonteren. Wat een klus, want er is één bout helemaal gecorrodeerd. Na ruim drie uur is die pas los. Om 14:30 uur komt het pakketje aan en om 18:30 is de klus geklaard. Na een proefstart, de laatste boodschapjes en een afhaalpizza bij ons bekende tentje kunnen we morgen weer vertrekken.