Eindelijk! We mogen vertrekken. Net als vorig jaar hebben we een lang stuk voor de boeg. Maar eerst ga ik even snel vers brood halen om de bemanning tevreden te houden. Marion was gelijk al druk in de weer met een wachtschema, die per direct inging. Het uur tijdverschil tussen Nederland en Engeland gaf in het schema wat hoofdbrekens. Er viel een uur tusssenuit, maar Marion had het galant opgelost door er een uurtje tussenuit te laten. De hele familie is aan het gissen of het opzettelijk was of niet. We gingen lekker van start. De zeilen lekker bol en met een flink gangetje strak langs het eerste windmolenpark. Wind farm zeggen ze in Engeland. Jammer genoeg met een paar verdwaalde regendruppels, maar na een tijdje werd het droog en kakte ook de wind in. De eerst zo mooi bol staande zeiltjes waren een soort vaatdoekjes geworden. Het fokje ging in en de motor aan. Het grootzeil nog bij voor een beetje stabiliteit in de deining. De broodjes werden gesmeerd voor een ontbijtje op zee. De wolken verdwenen en de zon brak door. De zeiljacks werden verwisseld voor korte broeken, bikini’s en blote six packs. Het volgende windmolenpark doemde op en daar moesten we flink voor afvallen qua koers en tegelijkertijd zagen we achter ons de dikke wolken aankomen en om ons heen trok de lucht dicht en grijs. Daniel trok gauw zijn zeilpak aan en ik volgde hem snel. De druppels werden snel dikker en de wind, die een paar minuten geleden nog rond de 10 knopen was, wakkerde aan tot een dikke 30 knopen, met als max. 33.9. Met het fokje uit surften we van de golven met ruim 9 knopen. Na een uurtje was dit spektakel voorbij en de lucht klaarde weer op en de zeilpakken konden drogen. De six packs bleven verborgen. Ook aan de Europese zijde van de Noordzee kwamen we een paar grote windmolenparken tegen. Het werd tijd voor wat kookkunst. We hadden tortilla wraps op het menu staan met een lekker aardbeienmascarpone toetje. Na al dit gesmikkel keken we naar een mooie zonsondergang en in de opkomende schemering passeerden we de Westerschelde. Bij de monding van de Oosterschelde werden we terug in Nederland verwelkomd met vuurwerk. Toen begon de discussie wat doen we? Ik wilde graag naar Bruinisse en dan een beetje uitslapen en een rustig zondagochtend ontbijtje. Maar ook deze trip had ik te maken met een muitende bemanning, die maar steeds vroeg wat gaan we doen en maar niet wilde horen wat ik al eerder had gezegd. De optie om door te varen tot 05:00 uur werd door niemand van de crew aanlokkelijk gevonden. Dus het werd de Roompot Marina, waar we om precies middernacht aanlegden. Snel slapen, want ik wil om uiterlijk 6:00uur vertrekken. Dat dan weer wel.
Vertrektijd: 7:50 uur UK
Aankomst: 00:20 uur NL
Tripafstand: 94 zeemijl
Weer: zonnig, half bewolkt 23 graden
Windkracht: 4/6
